تغییرات پروتئین واکنشگر-C، اینترلوکین -6 سرمی و شاخص‌های لیپیدی در مردان میان‌سالِ غیر فعال پس از تمرینات مقاومتی

زمینه و هدف: خطر بروز بیماری‌های دیابت و قلبی - عروقی در افراد مسن، چاق و کم‌تحرک زیاداست. تمرین ورزشی، اختلالات متابولیکی مرتبط با این بیماری‌ها را بهبودمی‌بخشد. هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی برسطوح سرمی پروتئین واکنش گر C، اینترلوکین-6 و شاخص‌های لیپیدی مردان میان‌سالِ غیرفعال می‌باشد. مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع نیمه‌تجربی و در سال 1391 در شهرستان ساری انجام‌شد. در این تحقیق، 24 آزمودنی در دو گروه تجربی (12 نفر) و کنترل (12 نفر) به‌روش نمونه‌گیری در دسترس و هدفمند انتخاب شدند. برنامه‌ی تمرین مقاومتی درهشت هفته و در هرهفته، سه جلسه به-مدت 90 دقیقه باشدت 60 تا 70 درصد یک تکرار بیشینه انجام‌شد. نمونه‌ی خونی پیش از شروع و پس از پایان مداخله‌ی تمرینی جمع‌آوری‌شد. با استفاده از نرم‌افزار SPSS، ویرایش 15 مقایسه‌ی میانگین‌های درون‌گروهی و بین‌گروهی انجام و برای آزمون فرضیه‌ها، سطح معناداری 05/0>p در نظرگرفته‌شد. یافته‌ها: نتایج نشان‌داد در گروه مقاومتی سطوح CRP،IL-6، درصدچربی بدن به‌ترتیب به‌میزان 14/19، 00/11 و 55/9 درصد کاهش معناداری یافت(05/0P). نتیجه‌گیری: هشت هفته تمرین مقاومتی از طریق کاهش معنادار CRPو IL-6، دو عامل خطر جدید قلبی- عروقی، می‌تواند در کاهش خطر بیماری آترواسکلروز و بهبود سلامت قلب و عروق موثر باشد.